Haber-Röportaj: İlker ÇAKAN

  Türkiye’deki kadın halk ozanlarımızdan Halk Ozanı, Aşık Ayten Gülçınar  “Türkiye’de halk ozanı ve aşıklık geleneği” konulu yaptığım röportajda şunları söyledi;

Sonradan aşık olmadım, aşık doğdum diye düşünüyorum

  “1960 doğumlu olup, Sivas-Şarkışla ilçesi Çanakçı Köyündenim. Çocukluğum babamın işi nedeniyle Niğde’de geçti.1984 yılından bu tarafa da Ankara’da ikamet etmekteyim. Ben sonradan aşık olmadım, aşık doğdum diye düşünüyorum. Çünkü kendimi bildim bileli türkülere, saza aşırı derecede sevdalı ve tutkundum. Rahmetli babam Musa Çınar şiirler yazardı ve çok güzel yanık sesi vardı. Ben ilk şiiri babamın şiirleriyle tanıdım. Onbeş yaşlarında şiir yazmaya başladım. Yirmibeşli yaşlarda da sazı elime almaya başladım. Zaman zaman çeşitli nedenlerden dolayı sazım kırıldı. Başına türlü kazalar geldi. Ailemin erkekleri tarafından biraz engellenmek istendim. Neticesinde şu an sazımı elime aldım ve çalabiliyorum. Şimdi aynı zamanda ailemde destekliyor. Şimdi artık benimle gurur duyduğunu söylüyorlar.

 

                                      

                                         Halk Ozanı Aşık  Ayten  Gülçınar’ın

                                           “Bir deli aşka tutuldum albümü”

 

Söz ve müziği kendime ait 3 tane eserim çıktı

  Şimdiye kadar söz ve müziği kendime ait 3 tane eserim çıktı. En son albümün ismi “Kan kusturdun vicdansız”. Diğerinin adı ise “Bir deli aşka tutuldum”. Bir kadın aşıklarla ortak albümüz çıktı. İki tane şiir kitabım çıktı. İlk şiir kitabımın adı “Zaman karagözlerinde güvercin olsun” idi. İkinci şiir kitabımda adı da ” Gözyaşımdan Kızılırmak beslenir”

Sevgi her şeyin anahtarıdır. Sevgi her şeyi çözer diye düşünüyorum

  Halk ozanları demek insanları kışkırtmak, ayrımcılığa sürüklemek, kavgaya sürüklemek değildir. Tabiki aksilikler, sorunlar dile getirilmelidir. Lakin insanları kaygaya kinle saldırarak değilde, sevgiyle yapılmalıdır. Sevgi her şeyin anahtarıdır. Sevgi her şeyi çözer diye düşünüyorum. Aşıklar ve ozanlar gönül insanlarıdır. Yurdumuzun birlik ve beraberliği yolunda bu uğurda hizmet etmelerini temenni ediyorum. Cumhuriyetimize, Atatürk’e sahip çıkmalarını istiyorum. Arap ülkelerinde olanları görüyoruz. Memleketimizin kıymetini bilmelerini tavsiye ediyorum.

 

                                             

                                          Halk Ozanı Aşık Ayten Gülçınar’ın

                                  “Gözyaşımdan Kızılırmak beslenir” adlı kitabı

 

Bale, tiyatroya verdiği değeri halk ozanlarına yeterince vermiyor

  Kültür ve Turizm Bakanlığımız; bir bale, tiyatroya verdiği değeri halk ozanlarına yeterince vermiyor. Hiç görmeden gelmiyor ama daha fazla desteklerini bekliyoruz. Çünkü bizim öz kültürümüzdür. Kültürsüz insanlık, topluluk, millet olmaz. Kültür bir toplumun temel taşlarından bir tanesidir. Kültür insanın özü ve dilidir. Kültür insanın kendini ifade etme şeklidir.”

           İSTEMEM

  Derdi veren elbet verir çareyi

  Ölürümde yine elden istemem

  Son nefesim olsa bir damla suyu

  Sevgisiz uzanan elden istemem

  Sevgisiz yaşamak ölümden acı

  Paranın sevgiye yeter mi gücü?

  Gönlüm bir çift tatlı sözün muhtacı

  Sevgisiz yürekten dilden istemem.

                                Ozan Ayten Gülçınar

Haber-Röportaj: İlker ÇAKAN

  Türkiye’deki kadın halk ozanlarımızdan Halk Ozanı, Aşık Gülsüm Kahraman  “Türkiye’de halk ozanı ve aşıklık geleneği” konulu yaptığım röportajda şunları söyledi;

Dedem aşık, amcam ise şair olup kitapları var

  “Çorum-Alaca ilçesine bağlı Kartepe Köyündenim. 13 yaşında şiir yazmaya, 14 yaşında bağlama çalmaya başladım. Bağlama çalmaya abimle birlikte dayımın hediye ettiği bir sazla başladık. Bizim geleneğimizde bu vardı. Dedem aşık, amcam ise şair olup, kitapları vardır. O şekilde başladık, buralara kadar geldik. Çok zorluklardan geçtik. Böyle başladık ama buralara gelmek kolay olmadı.

Sevgi ve aşk üzerine şiir yazamazsınız

  Bayan olarak şiir yazdığınız zaman her şey eleştiri şeklinde oluyor. Sevgi ve aşk üzerine şiir yazamazsınız. Halbuki ben yüreğimi ortaya koymak istiyorum. Bu tür zorluklarla karşılaştık. Bir bayan çalıp, söyleyemez. Bu kadar ileriye gelemez denildi. Babam beni destekledi ama evlendikten sonra eşim bu desteği bana maalesef vermedi. Daha sonra baktı olacak gibi değil, sonra müsaade etti. Ama o anda sizin onurunuz ve gururunuz kırılıyor. Aşıklığa ve ozanlığa gönül vermişsiniz ama bir yerde kendinize dur demeniz gerekiyor. Bu içinizde yanan bir çığı haline geliyor. O çığ bir gün patladı. Ben artık dayanamaz hale geldim. Evlendikten sonra eşim sazımı kırarak saz çalmama müsaade etmedi. Evlendiğimde saz çaldığımı zaten biliyordu. Daha sonra izin vermedi.

 

                                              

                                            Halk Ozanı Aşık Gülsüm Kahraman

 

  Baktı olacak gibi değil  bana bir gün hediye olarak  bir bağlama aldı. Çok zorluklarla karşılaştık. İl dışına çıktığınızda yanınızda bir kişi götürmek zorundasınız. Bir bayan olarak tek başınıza gidemiyorsunuz. Zaman zaman bu tür zorluklarla karşılaştık. Ama gittiğimiz yerler bizi maddi olarak tam doyurmadı. Manevi olarak çok şeyler veriyorduk ama   maddi anlamda bize çok fazla destek olmadı.

Sadece bir sazım, bir sesim ve birde ben varım

  Devletimizden özellikle halk ozanlarına sahip çıkmalarını istiyorum. Şu anda benim sigortam yok. Ben neden sigortasızım? Eşimden şu an ayrı yaşıyorum ama benim evim yok, neden olmasın? İki tane çocuk okutuyorum. Sadece bir sazım, bir sesim ve birde ben varım. Son yazdığım eserimde böyle bir şey vardır. Ben onlardan özellikle destek bekliyorum. Kendi yazdığım aklıma gelen ilk dörtlüğü okumak istiyorum;

  Kapı çaldı yaşım geldi kırkyedi

  Boşa geçen senelerim senmisin

  Her bir senem birbirinden dertliydi

  Boşa geçen senelerim senmisin.

Kitabımı maddi olanaklardan dolayı çıkaramadım

  Kitabımı maddi olanaklardan dolayı çıkaramadım. Yurt dışı programlarına maalesef katılamadım. Bu konuda maddi olanaklar yoktur. Kültür ve Turizm Bakanlığından kartım vardır. Bu kimlik kartı hiçbir şey ifade etmiyor. Bizler bir şey yapabiliyorsak bizlere sahip çıkmaları gerekiyor. Türk halk müziği şu an iyi gidiyor. Türk  halk  müziğine halk sahip çıkıyor. Bir halk ozanı erkek gider gündüz ayakkabı boyar, simit satar evine bir şekilde ekmek getirir ama bir bayan getiremez.

 

                                     

                                         Halk Ozanı Aşık Gülsüm Kahraman’ın

                                           “Gözlerine mahkum ettin” albümü 

 

  Madem ben bu işe gönül verdim, neden benim sigortam yoktur. Halkıma, devletime, milletime hizmet veriyorum. Neden karşılığını alamıyorum? Gidiyoruz ve çok cüzi bir miktarlarda dönüyoruz. İki kişi ile gittiğinizde aldığınız para iki kişinin masrafını zaten karşılamıyor. Bayansınız başınıza ne geleceğini bilmiyorsunuz.

  Gündüz yaşanan olayları akşam göz önünden geçirdiğim zaman hepsi anında gözümün önüne gelir. O anda kalkar sabaha kadar şiir yazarım. O şiir bitmeden uyuyamazsınız. Şiire bir evlat gibi bakıyorsunuz. Şimdiye kadar 2 albüm çıkardım. Birde ozanlarla birlikte kaset şeklinde çıktı.

Paramı biriktirerek CD’ye yatırım yaptım

  Bu konuda bütün çabamı kullandım. Gittiğim yerlerde belki çocuklarımı mağdur koydum. Olan paramı biriktirerek CD’ye yatırım yaptım. Kendi adıma iki tane CD çıkardım. Son çıkardığım eser “Gözlerine mahkum ettin”, diğer  eserin adı ise “Hasretliğin vardır” TV programlarına davet ediliyorum. Birçok programlarda sahne alıyorum ama doyurucu olmuyor. Kültür ve Turizm Bakanlığından özellikle bayan ozan ve aşıklarımıza sahip çıkmalarını bekliyorum.”

        SENİN SEVGİN…

  Senin sevgin beni coşa getirdi

  Akan pınarların gözü gibiyim

  Yağar yağmurların, eser yellerin

  Hemi bahar hemi yaz gibiyim.

  Seninle oturup şiirler yazdım

  Gece gündüz hayalinle yar gezdim

  Öylesine coşkun öle doluyum

  Hemi nazı  hemde sazı gibiyim….

                                   Aşık Gülsüm Kahraman

Haber-Röportaj: İlker ÇAKAN

  Türkiye’deki kadın halk ozanlarımızdan Halk Ozanı, Aşık Özlem Olgaç  “Türkiye’de halk ozanı  ve aşıklık geleneği” konulu yaptığım röportajda şunları söyledi;

Aşıklık geleneği Sivas’ın özünde vardır

  “Ben öncelikle size teşekkür ediyorum. 1982 doğumlu olup, aşıklığa 2008 yılının Ocak ayından itibaren başladım. Sivas Fasıl Heyeti Aşıklar, Şairler ve Halk Oyunları Derneği’nin tek bayan aşık üyesiyim. Aşıklığa birçok ustalarımızla başladık ama şiir tekniğimizi öğreten ustalarımız oldu. Aşık Kulfani Derneğimizin büyük ustalarındandır. Ustam olarak da onu görebilirim ve sayabilirim. Aşıklık geleneği Sivas’ın özünde vardır. Sivas denilince akla; Aşık Veysel, Pir Sultan, Ruhsati, Talibi Coşkun gelir. Şimdiye kadar herhangi bir kasetim çıkmadı. Genelde aşıklama türküler söylüyorum.

583 tane şiirim var. Bunların 54 tanesi tasavvuf içerikli divan şiirleri

  Aşık Veysel, Pir Sultan gibi usta malı türküler söylüyorum. Kendi eserlerimde var. 583 tane şiirim var. Bunların 54 tanesi tasavvuf içerikli divan şiirleridir. Divan şiirlerini her aşık yapamaz ve yazamaz. Divan şiiri yazan aşıkları saysanız bir Gülçınar Ablamız çıkar. Ben üçüncüyü tahmin demiyorum. Yada bilmediğim insanlarda vardır.2008 yılında Kars Murat Çobanoğlu Aşıklar Bayramında uluslararası bayramda jüri özel ödülü aldım. Daha sonra 2009 yılında Aşıklar  Bayramında şiir dalında Sivas konulu şiirde ikinci oldum. 2010 yılındaki Aşıklar Bayramında irticalen atışma ve duvaçlama cesaretini gösterdim. Kültür ve Turizm Bakanlığına kayıtlı halk ozanıyım.

 

                                         

                                           Halk Ozanı Aşık Özlem Olgaç

 

Bayan aşıklardan birimizin dahi devlet sanatçısı olması yeter

  Türkiye’de halk ozanlarına yeteri kadar değer verilmiyor. Kimliği aldığımız şekilde kalıyor. Birçok vaatler ve birçok şeyler oluyor ama aşıklarda kadro alan bildiğim kadarıyla sadece Şeref  Taşlıova’dır. Bayan aşıklardan birimizin dahi devlet sanatçısı olması yeter. Ama  tabiki aşıklara değer verilmiyor. Bu işler acısı bir durumdur. Buradan bakanlarımıza gerçekten sesleniyorum. Aşıklık ayrı bir şeydir. Sanatçı olur, türkü söyler ama duvaçlama, atışma, irticalen atışma kimse yapamaz. Bu konuda gerekli hassasiyetin sizler aracılığı ile gösterilmesini istiyorum.

  Toplumuzda kadın aşıklara ilgi yeni başladı.Timur Yılmaz hocamıza da buradan çok teşekkür ediyorum. Türkiye ilk defa Kadın Aşıklar Şöleni Çorum ve Amasya’da yapıldı. Bizler elimizden geleni yapıyoruz. Bizler gereken hassasiyeti ve emeği veriyoruz ama tabii ki siyasi kanatlar bu şekilde cevabımızı iyi bir şekilde vermiyorlar. Şu anda seçim zamanı, birçok vaatler olur, birçok şeyler olur ama bize bir şey yoktur. Bir şiirimi okuyorum;

  Özlemi her yerde aranamadım

  Huzur tezgahında taranamadım

  Ne ettimse kimseye yaranamadım

  Can bildiklerimden. Canımdan oldum.

                  DÜNYA

  Doğru söyleyenin hiç yeri olmaz

  Yalandan gözüme hoş olan dünya

  İnsanın insanda sevgisi kalmaz

  Zevki alemde boş olan dünya

  Çiledir hasrettir aşığın yolu

  Uzatsa da elin yetişmez kolu

  Ömrüme baktımki çileyle dolu

  Zalim kullarada eş olan dünya

  Ağlayan Özlemi nasıl gülecek

  Nereye kaçsanda ölüm gelecek

  Cesedin üstüne toprak dolacak

  Sonunda bir mezar taş olan dünya.

                                            Aşık Özlem Olgaç

                            Aşık Ayten Gülçınar-Folklor Araştırmacısı Timur Yılmaz

                                                       Aşık Özlem Olgaç

Halk ozanlığı aileden gelen bir sevgidir

  “Halk ozanlığı aileden gelen bir sevgidir. Biz altı kardeştik zaten üçümüz saz çalıyorduk. Benim aklımın erdiğinde babamın evinde bir saz vardı. Ama ben gelin olduktan sonra eserlerimi yazmaya ve sazımı çalmaya başladım. 1959 doğumlu olup,  Çorum-Mecitözü ilçesi Alancık Köyünde ikamet ettim. 18-20 senedir de Çorum’da oturuyorum. Eserlerimi yazıp, sazımı çalmaya devam ediyorum. Konya Aşıklar Bayramında ödül aldım. Yurt dışına da gidip, geldim. Bu nedenle birçok çeşitli ödül aldım. Kültür ve Turizm Bakanlığından halk ozanı kimliğim var. MESAM’ın üyesiyim. Üç tane kasetim var. Bu kasetlerin isimleri şöyledir; “Sen neye geldin, Felek, Vefasız dost”.  Kitabımı da Çorum Belediyesi çıkardı.  Antolojilerde ismim çıktı. Halk ozanı; halkın gözü ve kulağıdır. Acılar, tatlılar, güzellemeler, taşlamalar yani yaşadığım olaya göre söylüyorsunuz. Bir anlık bir duygudur. Allah’ın verdiği bağıştır. Bunu yazıp, okuyamıyoruz. Bir an dökülüp, taşarız.

Türkiye’de halk ozanlarına yeteri kadar değer verilmiyor

  Türkiye’de halk ozanlarına yeteri kadar değer verilmiyor. Bu konuda herkesin düşüncesine de saygı duyuyorum. Biz halk ozanıyız. Sanatçılarımız da bizim kardeşlerimizdir. Hepsini çok seviyorum, saygılarım var. Halk ozanlarının, aşıkların ürettiği şeylerin temeli olurken, nede sanatçı ön palanda tutulup,  halk ozanı geri planda tutuluyor. Biz hep ikinci plandayız. Bizim bir yere giderken en azından yol paramız olsun. Aylığımız, günlüğümüz yok. Kültür ve Turizm Bakanlığı ayda en az 250-1.000 TL.arasında bir  ödeme yaparsa  iyi olur. Böylece bizde el gibi para verip otobüsümüze binip, gidebilsek iyi olur. Ben eşimden 20 yıldır ayrıldım. Kağıt üzerinde evli olsam da onunla hiçbir bağlantım yoktur. Kültür ve Turizm Bakanlığı  bazı düşenlere, kendinden  gücü yetmeyenlere destek olsa çok seviniriz. Halk ozanlarının geleceği eskisine bakarak daha güzeldir. Bana göre halk ozanlarına biraz daha ağırlık veriliyor. O zaman kayınbaba köyün en zenginleriydi. Bir daha evlendirirsek bir hizmetkar eksik tutarız derlerdi. Ben evlendiğimde ilkokul çocuğuydum. Saz çalmaya başlarken yazdığım ilk sözler ve üstüme o kadın geldiğinde ilk deyişim;

  İşte madem bana yalan yar olacaktın

  Ben ağlarken söyle sen neye güldün

  Seher vakti sultanımın bağına

  Ben derdim sarmaya sen neye geldin

  Ben hakka hayranım sende olmasa

  Arayıp gönlümde hakkı bulmazsa

  İnsan olup, insanlığı bilmezsem

  Ben insan olmaya, sen neye geldin

  Gine bugün sazım dertli inliyor

  Haktan gelen kelamları bilmiyor

  Sürmelican hak yolundan dönmüyor

  Ben hakkı sormaya, sen neye geldin.

  Deyişlerimi aşıklama ve duvaçlama türü okuyorum. Kadın halk ozanları olarak toplumda ikinci planda tutuluyoruz. Kadın saz çalmaz, kadın türkü söylemez, kadın evinde oturur. Ben 21 yaşındaydım. İlkokula giderken türkülerim vardı, söylüyordum. Çay kutu kapaklarına yazıyordum. Taş tarlasından, burçak tarlasından elimin yarasıyla sazıma bakıyordum. Ben sazımı seviyorum. O zaman GAP Televizyonu vardı. Televizyona çıktığımda gelin televizyona çıktığı için kayınbabası ölecek diye söylendi. Ama sazıma bir aşkım ve sevdam vardı.

Ama ben bu kimliği yiyip, içemiyorum

  Türk halk müziği ile uğraşan insanlarda bizlere yardımcı olabilir. Hiçbir kimseden yardım göremiyoruz. Bir yerden çağrılıyoruz. Ancak gitmeye yol param olmuyor. Param var desem yalan söylerim. Yirmi senedir oğlumun yanında oturuyorum. Sanki ben onların eline bakmış gibiyim. Eşimden zaten ayrı yaşıyorum. Halk ozanı olarak Kültür ve Turizm Bakanlığında üyeyim.  Aynı zamanda çeşitli ödüllerim var. Ben diyorum ki biz bu işi yapmıyorsak bizi niye sürüklüyorlar? Bıraksınlar evimizde oturalım. Bana halk ozanı kimliği verildi. Ama ben bu kimliği yiyip, içemiyorum.

Ben bir halk ozanıyım, 500 tane eserim var. Artık depresyon geçiriyorum

  Ben maddi destek istiyorum ki bende insan gibi yaşamak istiyorum. Ben bir halk ozanıyım, 500 tane eserim var. Sazımı kendim çalıyorum. Artık depresyon geçiriyorum. Sazımı da sevmiyorum, kendimi sevmiyorum. Çünkü para almak değil ama eskiler Allah’ın yapamadığını yapar diye söylerdi. Parasız hiçbir yere gidilmiyor. Manevi durumda çok önemli ama para olmayınca biz bir şey yapmıyoruz. Bize destek olsunlar. Bir günde halk ozanlarını ela alsınlar ve birde onu konuşsunlar ne var? Hiç olmayan bir konuyu yıllarca devam ettiriyorlar. Bizi idare eden büyüklerimize, bizim elimizden tunuca bir yere getirecek insanlara sesleniyorum.”