Ardahan iline bağlı Çıldır ilçesi, en eski Türk yerleşim merkezlerinden biridir. Heredot Tarihi’nde de bahsedildiği gibi, M.Ö. 650-700 yılları arasında bölgeye gelen Saka Türkleri, Çıldır’a ebedi Türk olma damgasını vurmuşlardır. Zaten Çıldır adı da oradan gelmektedir.

Çıldır, Oğuz Han’ın Çavuldur Boyundan gelmekte olup; Çavuldur isminin  (Çaldur) Çıldır şeklinde fonetik bir değişikliğe uğramış biçimdir.

  Çavuldur, Oğuz’un Gökhan’dan olma ikinci torunudur. Yöre halkının meskuniyeti, böylece 1071 Zaferi’nden çok daha gerilere gider. Öyle ki, Anadolu kapılarını ebedi olarak Türklere açacak olan Sultan Alpaslan’ın ordusu, Çıldır’a geldiğinde, Akçakale mevkiinde üç gün misafir edilir ve ordusuna takviye birlikler verilir.      

  14 Temmuz 1878’de yapılan Berlin anlaşmasıyla Ruslara savaş borcu olarak verilecek olan 245 milyon Osmanlı altınının 200 milyonunu karşılamak üzere 3 sancak denilen Kars, Çıldır ve Batum sancakları Ruslara teslim edildi. Merkezi Erzurum’da olan 15. Kolordu, Kazım Karabekir komutasında Milli Şura kuvvetlerinin yardımı ile önce Ermenilerin sonrada Gürcülerin üzerine yürüdü. 25 Şubat 1921 günü Çıldır düşman işgalinden kurtularak Türk topraklarına katılmıştır.

  Çıldır ilçe merkezi, ortalama  1.950 m. yükseklikte düz bir alana kurulmuş, köyleri ise kısmen düz, kısmen de engebeli araziler üzerine kurulmuştur. İlçenin toplam yüzölçümü 752 km2 dir. İlçe sınırlarında bulunan göllerden Çıldır Gölü 120 km², Aktaş Gölü ise 27 km2 alana sahiptir. Bu göllerden Aktaş Gölü’nün yarısı Gürcistan sınırlarında kalmaktadır. Bölgenin en yüksek dağı Keldağ ve Gökdağdır. Her iki dağın yüksekliği de 3000 m. civarındadır. İlçe sınırlarından Kura ve Karasu akarsuları geçmektedir. Çıldır, sınır komşularımız olan; Gürcistan ile 66 km, Ermenistan ile 13 km sınır uzunluğuna sahiptir.

  Çıldır ilçesi 25 Şubat 1921 yılında düşman işgalinden kurtarılarak Türk topraklarına katılmış olup, Kars İline bağlı İlçe statüsünü almıştır. Daha sonra Ardahan’ın İl olması Ardahan’a bağlanmıştır. İlçenin Merkez Belediyesi ve Aşıkşenlik Belediyesi olmak üzere 2 adet belediyesi, 35 köyü vardır. İlçenin toplam nüfusu 14.869’dur. İlçe merkezinin nüfusu 2.415, köylerin nüfusu ise 12.454’tür. Çıldır’da km2 ye 20 kişi düşmekte olup, yıllık nüfus artış hızı % -22,27’dir.

Göle

  Ardahan iline bağlı Göle  ilçesi; Küçük Ardahan Sancağı adıyla  1551 de Erzurum’ a, 1579 da Kars eyaletine bağlanmıştır. 1828’de Rus işgalinde çok zarar görmüş halk dağılmıştır. 1830 da merkezi Dedeşen köyü olarak Çıldır sancağına, 1866 da nahiye olarak Ardahan kazasına verilmiştir. 1878 de Rus işgaline kaza merkezi merdinik köyü (şimdiki ilçe merkezi) olmuştur. 30 Eylül 1920 de Rus işgalinden kurtulan Göle ilçe merkezinde belediye teşkilatı 1926 da kurulmuştur. En son olarak ilçemiz 27.05.1992  tarihinde 3806 Sayılı Kanun ile İl statüsüne kavuşan Ardahan İline bağlanmıştır.

  İlçenin yüzölçümü 1400 km2 olup, denizden yüksekliği 2.030 metredir. Arazinin % 81’i orman örtüsü ile diğer kısımları ise çayır ve mera ile kaplıdır. Kışları uzun ve sert, yaz mevsimi ise çok kısadır. İlçenin güneyinde Allahuekber dağları uzanır, İlçe kuzeyinde Ardahan İli, Doğusunda Kars İli Batısında Erzurum İli ile sınırdır.1992 yılına kadar Kars iline bağlı olan İlçe Göle Ardahan’ın il olmasından sonra Ardahan’a bağlanmıştır. Göle 1 İlçe Belediyesi, 1 belde belediyesi, 4 mahalle ve 53 köyden ibarettir. İlçenin toplam nüfusu 37.814’tür. İlçe merkezinin nüfusu 10.478, köylerin nüfusu ise 27.336’dır. Göle’de km2 ye 27 kişi düşmekte olup, yıllık nüfus artış hızı % -15,79’dur.

  Havaların yavaş yavaş soğumaya başladığı şu günlerde herkesin evinde mutlaka bir kış hazırlığı başlar. Kışlık yiyecekler güzelce konserve yapılıp buzdolabında yerlerini alır, kalın kıyafetler gardıroplara özenle yerleştirilir, yazın kurutulan bitkiler kışın çay yapılmak üzere kavanozlara koyulur. Elbette kışın yaklaşmasıyla birçok hastalıkta akıllara gelir. Bunlardan en önemlisi ise griptir. Grip, influenza denilen bir virüsün solunum yollarında meydana getirdiği enfeksiyondur. Virüsün kuluçka süresi yaklaşık bir veya iki gündür, sonrasında hastalık belirtileri başlar.Gribin genel  belirtilerini ise şöyle sıralayabiliriz;

  Aşırı halsizlik

  Ateş

  Kuru öksürük

  Kas ve eklemlerde ağrı

  Boğazda ağrı

  Burunda tıkanıklık ve akıntı

  Hapşuruk

  Gripte görülen bu belirtiler genelde 7-8 gün içerisinde geçer. Gribin tedavisi ise belirtileri azaltmaya yöneliktir.Hastalık süresince beslenmeye ve vitamin alımına dikkat etmek gerekir. Eğer kişide herhangi bir kronik hastalık varsa veya bağışıklık sisteminde problemler varsa, bu kişilerde grip çok tehlikeli hatta ölümcül olabilir. Genelde gripli hastalara istirahat tavsiye edilir. Kişi kendini ne kadar az yorarsa hastalığı o kadar kolay atlatır.

  Grip sonulum yolundan yayılan damlacıklarla insandan insana geçer ve son derece bulaşıcıdır. Bulaşmayı engellemek için grip olan kişilerin hastalık süresince maske kullanmaları ve mümkün olduğu kadar diğer kişilerle yakın temasta bulunmamaları hastalığın yayılmasını önlemede yardımcı olur. Grip en çok soğuk algınlığı ile karıştırılır çünkü her ikisinin de belirtileri benzerdir  fakat  soğuk algınlığında genelde kuru öksürük görülmez. Ayrıca antibiyotiklerin gribe iyi geldiği de yapılan yanlışlar arasındadır. Grip bir viral hastalıktır ve antibiyotik kullanımı hiçbir işe yaramaz.

  Grip virüsü kendini çok hızlı bir şekilde değiştirebilir ve bu yüzden bir çok türü vardır. Gribin herhangi bir türüne yakalandığınızda o türe karşı vücudunuzda bağışıklık oluşur ama bu sizi diğer türlere yakalanmaktan korumaz. Virüs hızlı değişiminden dolayı tam koruma sağlayan aşı da henüz bulunamamıştır.Fakat şu an var olan aşı bazı türlere karşı koruma sağlar,bu da grip aşısı olduktan sonra gribe asla yakalanmayacağınız anlamına gelmez.Ancak aşı  gribe yakalanma riskini azaltmanıza ve gribi hafif şekilde atlatmanıza yardımcı olur.Grip aşısı genelde sonbahar aylarında yapılmaktadır.Grip aşısının özellikle yaşlılar, yatalak olan kimseler ve onlara bakanlar,kronik rahatsızlığı olanlar, küçük çocuklar,bağışıklık sisteminde problem olan kimseler için mutlaka yapılması önerilmektedir.

 Sağlıklı ve mutlu günler dilerim…

  Araştırma, Gazi Üniversitesi Fen Fakültesi İstatistik Bölümü öğretim üyesi Prof. Dr. Reşat Kasap’ın danışmanlığında, araştırmacı olarak Derya Toktaş, Eylül Meyla Yalçın ve Zeynep Aslantaş  ile birlikte yapılmıştır.

  Futbol, insanların sosyo-ekonomik düzeyleri ne olursa olsun, onları kendisine çeken ve ilgilendiren bir spor branşıdır. İnsanlar, futbol aracılığıyla kendilerini ifade etmenin yollarını aramakta ve yaşam kalitelerini futbol yoluyla arttırmak istemektedirler. Futbola olan bu ilgi, dünyanın her yerinde ve ülkemizde artarak devam etmekte ve bu sebeple insanlar daha fazla spor tesis ve imkânlarından yararlanmayı talep etmektedirler. Ancak ülkelerin, toplumların ve bireylerin sosyal ve ekonomik yapıları spora olan ilgilerinin eyleme geçme şansını da ne yazık ki etkilemektedir.

  Bu çalışmada amaç, Türkiye futbolunda başarı ya da başarısızlığı etkileyen faktörler konusunda bilgi sahibi olmak ve bu faktörlerin, futbolunun gelişimi üzerinde ne kadar etkili olduğunun değerlendirilmesidir.

  Araştırma için futbolcu, teknik kadro, medya, futbol sektöründeki diğer çalışanlar ve futbol sektörü dışındaki çalışanlar olmak üzere, 5 farklı meslek grubu dikkate alınarak toplam 500 birey üzerinde Haziran 2013 tarihinde bir saha araştırması olarak gerçekleştirilmiştir.

 Araştırmanın analiz aşamasında ikili karşılaştırmalar kullanılarak bağımsızlık için ki-kare testleri kullanılmış ve kurulmuş olunan hipotezler için aşağıdaki sonuçlar elde edilmiştir.  İstatistiksel olarak elde edilen bu sonuçlar ilgilenen uzmanların bilgilerine sunulmaktadır.

  Bu sonuçlara göre;

  Kulüplerin ekonomik gelişmişlik seviyesinin futboldaki başarıyı etkilediği görüşü büyük orandadır. Bunun yanı sıra futboldaki başarıyı coğrafi-kültürel ve ailevi unsurların, siyasi faktörlerin, yabancı uyruklu oyuncu sayısının fazla olması, A Milli Futbol takımı antrenörünün yerli ya da yabancı olması ile taraftar desteği gibi etkenlerin anlamlı olduğu gözlemlenmiştir.

  Araştırmaya göre, 2014 Dünya Kupası için yapılan eleme maçlarında Milli takımımızın aldığı yenilgiler en çok teknik kadronun ve sporcu kadrosunun yetersizliği nedenlerine bağlanmıştır.

  Futbolcuların futbola yönelme nedenleri arasında Milli takıma kadar yükselmek ve futbol oynamayı sevmeleri düşüncelerinin büyük oranda yer aldığı görülmüştür.

  Futbolculara yapılan anket sonuçlarına göre futbolcuların antrenörüyle olan iletişimlerinin başarı üzerinde büyük etkisi olduğu görülmüştür.

  Futbolcuların antrenörüyle aynı veya farklı uyruklu olmasının başarı üzerinde etkili olduğu görülmüştür.

  Teknik kadro çalışanlarına yapılan anket sonuçlarına göre hakemlerin maç sonucu üzerinde etkili olduğu görülmüştür. Aynı zamanda kulüp başkanlarının spor bilimi konusunda bilgili olması başarı üzerinde etkisi olduğu sonucu çıkmıştır. Teknik kadro çalışanlarına göre futboldaki alt yapı eğitiminin % 25,8’i yeterli olduğunu düşünürken, % 74,2’si yetersiz olduğunu ve takımların alt yapılarında yetişen oyuncuların Türkiye Süper Liginde yer alma oranı yıllara göre artmadığı sonucuna varılmıştır.

  Medya sektörü çalışanlarına göre, kulüplerin futbolcular üzerindeki hem sosyal hem de görsel medyada uyguladıkları baskıyı % 80,8 i tasvip etmediklerini söylerken, % 19,2’si tasvip ettiği sonucuna ulaşılmıştır. Bunun yanı sıra kulüp yöneticilerinin, teknik adamların, Futbolcular, taraftar desteklerinin medyaya sağladıkları haberlerin yetersiz olduğunu ifade etmişlerdir.

  Futbol sektörü dışında çalışanların, futbol müsabakalarına gitme sebepleri arasında % 46,3’ü takımlarını canlı izleyip destek vermek için, % 28,3’ü stres atmak için,  % 13,3’ü deşarj olmak için, % 12’si ise boş zamanlarını değerlendirmek için gittikleri sonucuna varılmıştır. Aynı zamanda kişileri, futbol maçlarında en çok rahatsız eden konuların % 25’i rakip seyirci, % 36,3’ü tuttukları takımın kötü oynaması, % 21’i kötü davranış sergileyen taraftarlar, % 13,3’ü hakem, % 4,3’ü  ise rakip futbolcu gibi nedenler yer almaktadır.

  Ankete katılan tüm birimlerin % 36,7’lik kısmını Galatasaray, % 22,1’lik kısmını Fenerbahçe, % 20,2’lik kısmını Beşiktaş, % 21’lik kısmını ise diğer takımların taraftarlarını oluşturmaktadır.

  Ankete katılan futbolcuların % 52’si futbolu sevdiği için, % 30’u Milli takıma kadar yükselmek için, % 15’i çok para kazanmak için, % 3’ü ise sağlıklı yaşamak için futbola yönelmişlerdir.

  Ankete katılan futbolcular, takımlarında bulunan yabancı uyruklu oyuncuların, kendi performansları üzerinde  %11’lik kısmı iyi yönde, % 8’lik kısmı kötü yönde etkilendiğini  düşünürken, % 81 lik kısmı ise etkilenmediğini düşünmektedir.

  Futbolculara göre, antrenörün deneyimli olması, futbolcuların başarısı üzerinde olumlu yönde bir etkisi vardır.

  KAYNAKLAR

  *Acet,M., (2011).Uluslararası Spor Araştırmaları Dergisi, Futbol Ekonomisi:Türkiye Örneği.

  *Ak_ar, T., (2007), “Futbol Ekonomisi ve Endüstriyel Futbol”

  *Çimen, S., (2007). “Ankara Bölgesi Klasman Futbol Hakemlerinin Kişilik Özelliklerinin  İncelenmesi”.

  *Kamak, İ., (2012). Türkiye Futbol Federasyonu Futbol Gelişim Bülteni, Sayı:1.

  *Maranc1, B.ve Müniroğlu,S., (2001). “Futbolda Kaleci ile Diğer Mevkilerde Bulunan Oyuncuların  Motorik Özellikleri, Reaksiyon Zamanları ve Vücut Yağ Yüzdelerinin Karşılaştırılması”,

  *Özça­layan, M., (2012), “Türkiye Futbol Federasyonu Futbol Gelişim Bülteni”.

  *Öztürk, F., (1998). “Toplumsal Boyutlarıyla Spor”.

  *Puga, N. (1991). “Physical Profile of a 1st Division Portuguese Professional Football   Team.Second World Congress on Science and Football Abstract Book”, Netherland.

  *Y1ld1r1m, Y. (2008). “Sporun Medyaya Yansıyış Biçimleri”.

  *Ak_ar, T., (2011). “Türk Futbol Kulüplerinin Finansal Yeniden Yapılanması ve Yönetimsel  Sorunlarına Çözüm Önerileri” .

  *http://www.tff.org

  *http://www.sporakademisi.com

  *http://www.tdk.gov.tr

  *http://www.belgeler.com

  *http://www.fifa.com

  Başlı başına eğitim konusunun ne kadar önemli olduğu oldukça iyi bilinir ve konu hakkında uzaktan yakından alakalı herkesin bir fikri vardır ve kendince en iyi fikirde onundur. Benzer yaklaşımları ekonomi sağlık vb. durumlarda da görebiliriz. Bildiğimiz her şeyin temelinde eğitim vardır, doğal yeteneklerin bile eğitime gereksinimi olduğu kuşkusuzdur. Eğitimde istikrar da son derece önemlidir. 2002-2013 yılları arasında beş farklı bakan Milli Eğitim Bakanlığı’nın başına geçti. En kısa Bakanlık dönemi 4 ay (Sn. Erkan Mumcu), en uzun dönem 6 yıl (Sn. Hüseyin Çelik) olduğunu görüyoruz. Bakanlardan ikisi hukukçu, ikisi iktisatçı bir tanesi Akademisyen/Eğitimci (Sn. Hüseyin Çelik)’dir. Görüldüğü gibi bu farklılıklar bir elin parmakları kadar olmasına rağmen en fazla bakan değişiminin yaşandığı bakanlık Milli Eğitim Bakanlığıdır. Bununla birlikte, bu Sayın Bakanlarımızın dönemlerinde yapılan değişiklikler kaç elin parmağı kadar acaba. Ben birkaç tanesini vermeye çalışacağım; yaş farkları yedi yıl olan iki çocuğum var.

  Büyük olan 8 yıllık eğitimini tamamladıktan sonra OKS adı verilen sınava girdiği yıl puanlama sistemi değişti (800’den 500’e çekildi) ve bir önceki yılın okul puanlarını karşılaştırma imkanı ortadan kalktı. Küçük olan 6. sınıfa geçmeden önce 6, 7, ve 8. sene sonlarında SBS uygulaması yapılıyordu ancak değiştirilerek tekrar 8. sınıf sonunda yapılmasına karar verildi. Puanlama sistemi tekrar değiştirildi. Eğitim düzeni 5+3 yerine 4+4+4 yıl olacak şekilde değiştirildi ve buna bağlı olarak 60 aylık çocuklar zorunlu ilkokula başlatıldı aynı dönemde 6-7 yaş aralığında olan çocuklarla çakışma olduğu için derslik yetersizliği oda olmazsa sınıflarda aşırı sayıda öğrenci olması ile karşılaşıldı.

  Yaş sınırlaması bu yıl tekrar değiştirildi ve ailenin isteğine bırakıldı. SBS sınavlarında değişiklik yapıldı tekrar her yıl sınav yapılacağı ve toplam 36 sınav yapılacağı açıklandı. Bu en kısa süren değişiklik oldu ve yapılan başka bir değişiklikle SBS tekrar 8. sınıf sonuna alındı. Kıyafet değişikliği yapıldı ama velilerin isteği üzerine serbest kıyafet yerine tekrar forma olup olmaması konusunda velilerden görüş istenmesine karar verildi.

   Akademisyen ve veli olarak bu istikrarsızlığı anlamakta güçlük çektiğimi ifade etmek istiyorum. Bu işin içinde olanlar beklide daha fazla sayıda değişikliğin olduğunu söyleyebilirler. Bu arada 1972-2013 yılları arasında görev yapmış ve yapmakta olan 28 bakanımızın 14 tanesi Hukuk, 3 tanesi Eğitim Enstitüsü, 3 tanesi İşletmeci, 2 tanesi Edebiyat (Türk Dili ve Coğrafya), 2 tanesi Mülkiye, 1 tanesi İktisat, 1 tanesi Ziraat, 1 tanesi Harp Akademisi ve bir tanesinin İnşaat Mühendisliği mezunu olduğunu internet kaynaklarından görebiliyoruz. Gönül isterdi ki bu camiada daha çok eğitimciler görev yapmış olsun. İstikrar sonrası yapılacak iyileştirmelerin başarılarımızı arttıracağımıza inanıyor ve halen istikrar umudunu sürdürüyorum.