Şu yaşamaya başladığımız taze bahar günleri gibi içimize huzur veren bir kelime dürüstlük. Bakışlarda güven, duruşta asalet, hayatta dik duruştur. Her dostlukta, alışverişte, işbirliğinde, evlilikte, insanın hayatına dair her olguda aranan en önemli husustur. Kendisinde olmasa bile her insan mutlak surette ilk olarak dürüstlük umar karşısındakinden. Biraz da klasikleşmiş bir beklenti olarak değerlendirilebilir. Her yaş insanının ihtiyaç duyduğu, illa görmek istediği dürüstlük hala ilkbahar gibi mi umutlarımızda?
Peki ya siyasette..
Önce şu pencereden bakalım; Siyaset dürüstlük müdür?
Siyaset kimilerine göre pahalı elbiseler giyinip, lüks lokantalarda ziyafetlere kurulmak, siyah camlı arabalara binmek, istediği zaman istediği kapıyı destursuz açabilirken, ,istemediğinde kendi kapısı önünde bekletme lüksünde olmak, vaatlerde olabildiğince cömert olup, iş başa düştüğünde gölge adam olmak. Kimilerine göre, vatan, bayrak, millet aşkının Ferhat’ı, Kerem’i, Mecnun’u olmak, “Halka hizmet Hakk’a hizmettir” anlayışıyla milletin omuzlarına yüklediği şerefli hizmet görevini fedakarca icra etmek, memleketini seven her vatandaşının hizmetkarı olmak. Her iki anlayışın savunucuları vardır şüphesiz ve de olacaktır. Her ne kadar dürüstlük adına naralar atılsa da dürüst(!) siyasetçiler tarafından, görünen yüzü umut çeşmesi, arka yüzü yalan bahçesi En akıllı siyasetçi de iki yüzünü birbirinden ustalıkla gizleyen halk kahramanları(!)
Şimdi de dürüstlüğün siyasette yeri var mıdır ona bakalım. Aslında sorumun cevaplarını duyar gibiyim şimdiden. Kim kaybetmiş de onlar bulsun diyorsunuz. Arada nadir de olsa aziz milletimizin bağrından kopan, dürüstlüğü ilke edinmiş siyasetçilerimiz de var elbette. Onları tenzih ederek dürüstlüğün siyasette söylendiği gibi yerinin olmadığını üzülerek ifade etmek istiyorum. Bu ifademi içinde bulunduğumuz günümüz siyasetinde hala görememiş olmanın teessürü içinde sizlerle paylaşıyorum. Siyasette yepyeni umutlar besleyerek kurduğumuz ve heyecanlarla iktidara taşıdığımız partiler söylemlerinde olduğu kadar icraatlarında ve en önemlisi kendi içlerinde dahi adaleti ve demokrasiyi özlediğimiz haliyle yaşayamadığımız örneklerle doludur maalesef. Dürüstlüğün telaffuz edildiği kadar de onur sayılmadığı, dolayısıyla prim yapmadığı anlayışı güçleniyor yaşanan örneklere bakıldığında. Yakinen takip ettiğimiz parti içi siyasetin, içteki sürtüşmelerin, taban ve üst kademe arasındaki mecburi tatlıya bağlanan, dikte edilerek sükunun sağlandığı anlaşmazlıkların bir çok örneğinden bahsetmek mümkün. Demokrasi, adalet ve dürüstlük adına üzücü, hiç de arzu edilmeyen gelişmeleri endişe ile izlemekteyiz.
Düşünün bir siyaset akademisi düzenleniyor. Türk siyasetine yepyeni bir heyecan, dinamizm getiren, içte ve dışta itibarımızı arttıran, ülke ihtiyaçlarına yönelik projeleriyle siyasetin klasik, soğuk çehresini değiştiren Sayın Başbakanımız Recep Tayip ERDOĞAN hayata geçiriyor bunu. Amaç; siyasete girmek isteyenlerin eğitilmesi, eğitimli siyasetçilerin siyasete ve teşkilatlara kazandırılması. Yani eğitim ve siyasette kalite adına mükemmel bir proje. Gençler, kadınlar siyaset arenasında bilgiyle, ilimle donatılıp cesaretle boy göstersin, ülkesi için bilinçli siyaset yapsın, bu hizmet yarışında istekli olan herkese siyaset kapıları açılsın diye düşünülmüş önemli bir uygulama.
Belirli takvimlerde belirli illerde uygulamaya geçirilmiş, verilen eğitimlerin akabinde sınavlar düzenlenerek katılımcıların seviyeleri tespit edilmiş başarıları belgelendirilmiştir. Ancak bazı illerde başlangıcında planlandığı gibi uygulanmış fakat eğitim sonunda yapılan sınavda bazı kişilerce uygulama hedef ve amaçlarına yakışmayan disiplinsiz davranışlar sergilenmiştir. Özellikle parti yönetiminde olmanın şımarıklığı içinde olan bazı lakayt kişiler bu değerli projeye maalesef gölge düşürmüşlerdir. İlkelere uyulmamış, ciddiyeti hiçe sayılmıştır. Asıl üzücü olan ise sınavda başarı gösterip dereceye girenlerin değil de, eğitime katılmadığı halde yönetim içinde bulunan veya bunlara yakınlığı olan kişilerin başarı gösterdi diye tanıtılmasıdır. Kimin kime şikayet edileceği de ayrı bir muamma.. Zira atı alan Üsküdar’ı geçti
Yani başarının bırakın ödüllendirilmeyi üzeri siyasi güçleri olanlarca ustalıkla örtüldü. Burada ki art niyetli kişilerin hala göğüslerini kabartarak yetkili yerlerde bulunuyor olmaları siyasette dürüstlük, adalet ve kalite adına üzücü, siyasetin geleceği adına da ümit kırıcı bir durumdur. Şimdi gelelim başta belirttiğimiz dürüstlük ve siyaset ikilisinin birbirine ne kadar yakın olabildiği ve siyaset içinde dürüstlüğün ne kadar değer taşıyabildiğine.
Ben yaşanmış hadiselerin ışığında bir takım kişilerce dürüstlük ile siyasetin arasına çok engeller konulduğuna inanıyorum. Temennim o ki, bu erdemden uzak kişiler layık olamadığı siyasi camiayı daha fazla kirletemez ve siyasete asıl gönül verenlerin takdire şayan çabaları değerlendirilerek bu başarılı insanlar siyasete layıkıyla kazandırılır. O zaman siyasette dürüstlüğün önemli olduğunu, dürüst olanların da kabul görerek ödüllendirildiğini savunanların milli irade tarafından tekrar tekrar seçilmeye layık olacağını düşünüyorum.
Güzel bir gelecek, dürüst bir siyaset ümidiyle
