Sadece Kıbrıs Türkü’nün değil tüm Türk Ulusu’nun gönlünde ayrı ve özel bir yeri bulunan Kurucu Cumhurbaşkanı Rauf Raif Denktaş’ın, dünya toplulukları arasında da iz bıraktı. Onun gösterdiği yoldan ayrılmayacağız.

  Denktaş’ı derin üzüntü, özlem ve saygıyla anıyoruz. Rauf Raif Denktaş’ın hayatı boyunca Kıbrıs Türklerinin haklı davası ve mücadelesi için büyük çaba gösteren, son nefesine kadar Kıbrıs Türklerinin hak ve menfaatlerinin korunması yönünde uğraş veren değerli bir devlet adamı, ufku açık bir siyasetçidir. Bu olağanüstü mücadelesinde herkesin saygısını kazanmış ve dünya literatüründe önemli bir yer etmiş, hep Kıbrıs Türk halkı için kazanımlar elde edecek bir mücadeleyi rehber edinmişti. Kıbrıs Türk halkı, haklı mücadelesine omuz vermiş, güç katmış Mücadele Lideri Dr Fazıl Küçük ve Sayın Denktaş’ı ve diğer mücadele arkadaşlarını unutmayacaktır. Yeri doldurulamayacak olan bu değerlerimizin, büyük zorluklara göğüs gererek fedakarca yaptıkları unutulmayacaktır.

  Gençlere bunları en iyi şekilde aktarmanın ve emanet aldıkları devlete sahip çıkmanın mücadele liderlerine karşı en yüce görevleridir. Vatanına çok yüce duygularla bağlı Denktaş’ın hayatını kaybettiği günün, O’nun düşüncelerini anlamak, anlatmak ve yaşatmak günü olması gerekir

  Denktaş’ın yazdığı kitaplarla, bilgi ve deneyimlerini Kıbrıs Türk toplumuna tarihi bir hatıra bıraktı. O’nun bıraktığı bu eserler, gelecek nesile de yol gösterecek, rehber olacaktır. Sadece Kıbrıs Türkü’nün değil tüm Türk Ulusu’nun gönlünde ayrı ve özel bir yeri bulunan Denktaş, dünya toplulukları arasında da iz bırakmıştır. Kıbrıs Türkleri olarak Rauf Raif Denktaş’ın göstermiş olduğu yoldan ayrılmayacağız.

  Mihrace!              

  Fatıma’tüz – Zehra’nın ağıtları ve gözyaşları hep aşk içindir…

  Ey gönlümün gülü! Ey karanlık gecelerimin ışığı;

  Bir Fatıma olmak vardı,  Ali ile beraber!

  Rüyadayım sanki. Ellerim titriyor, gözlerimde yaş, bedenim buz gibi. Ölümün soğuk nefesini hissediyorum ensemde. Ansızın uyanıyorum beni soluksuz bırakan rüyadan. Sensizlik canımı acıtıyor, sensizlik ruhumu kanatıyor sevdiğim. Gece soğuk, tenim soğuk. Yüreğimi yakan aşkının sıcaklığı huzur veriyor sadece. Sen bana hayat verensin. Suyumsun, toprağımsın, candan öte can bildiğim canânımsın.

  Ne büyük bahtsızlıktır sana yakınken, uzak olmak. Ne büyük hikmettir ki; secdelerde sabahlarken, dualarda adını anmak. Sana yakınken, uzak olmak düştü yazgıma. Sen her neredeysen, ben hep oradayım. Baktığın, dokunduğun, nefes aldığın her zerrede ben varım. Ben senin diğer yarınım. Sen beni aşkının yalnızlığına hapsetsen de gözlerinin kafesinde, ben kanat çırpıp uçmayı bilirim yüreğinin derinliklerine doğru. Yalnızlık ve çile boynuma yağlı urganla asılı kaldı sevdiğim. Asırlık bir hasret çöktü gözlerime, resmini çizemiyorum hayalinin. Koca bir sevda ölüme durdu en doğurgan haliyle. 

  Aydınlık yüzlü sevdiceğim, gönlümdeki son çiçeksin. Ak yüzlüm, nur yumağım, cennetteki tek hurim, dünyadaki sığınağımsın. Aşkınla kandiller yaktığın şu aciz yüreğim; sana sevdalı, sana meftun. Hz. Fatıma (r.a) misali o hassas ruhun, yüce ahlâkın, üstün zekân, halim ve selim yapın, inci danesi sözlerin bana aşkı bahşetti. Yürek yanmadıkça göz yaşarmaz bilirim. Bilirim ömrümde bir anlık saadet varsa eğer, işte o an Allah’ın huzurunda secdeye kapanıp, yaratana senin için dualar ettiğim andır… Rahmetini esirgemeyen yüce Rabbim; sana sonsuz şükürler olsun. Şükürler olsun bu güzel sevdayı bana yazdığın için. Alnımda her dem oluşan katre katre çizgiler ve her çizgide sen varsın Mihrace!..

  Hz. Fatıma’nın (r.a) imanı ve amelini görür gibiyim sen de Mihrace! Yüzündeki nur, gözündeki ışık, gittiğin her yere aydınlık ve huzur götürüyor. Şimdi seninle Akabe’den geçmek vardı. Semure ağacının altında seninle olmak vardı ey sevgili!  Sana yakın olmak, aşk şarabından birlikte içmek vardı. Benim feyz-i hayâtım, kelime-i tevhidim, kâinatın yaratılış neticesi aşk ve muhabbetim, meali aşktan kaçış olan sevgilim; sana ve yüreğine Es-Selâm…

Bozdoğan

  Aydın-Bozdoğan’ın bilinen ve yazılı tarihi 13. Yüzyılda başlar. Bu yıllarda Anadolu’nun bazı bölgelerini ele geçirmeye başlayan Selçuk boyları, yöreyi Bizanslılardan alarak askeri amaçlarla geliştirmişlerdir. Daha sonra Aydınoğlu Beyi İsa Bey’in Osmanlı Hükümdarı Yıldırım Beyazıt’a itaatini bildirmesi üzerine Bozdoğan 1390 yılında “Beylik” olarak Osmanlı yönetimine bağlanmıştır.

  Tanzimattan sonra yapılan idari düzenleme ile de 1879 yılında ilçe olmuştur.

2011 Yılı Adrese Dayalı Nüfus Sayımı sonuçlarına göre 35 345 kişi yaşayan ilçede 2 bağlı belediye ve 44 köy bulunmaktadır. Bozdoğan isminin nereden geldiği konusunda çeşitli söylentiler bulunmaktadır. Bunlardan en önemlisi; yöreye yerleşen Akıncı Oğuz Boyunun o dönemin önemli silahlarından olan “Bozdoğanlar”ı kullanmalarından kaynaklanmış olabileceğidir. Yüzölçümü 849 km2, rakımı 200 m.dir. İlçenin ekonomisi tarıma dayalıdır.

  Burhaniye adını alması da dönemin Padişahı 2. Abdülhamit’in 18. oğlu olan Burhanettin’e izafeten almıştır. Diğer bir rivayete göre, kurulmasında özel ilgi gösteren İzmir Valisi Kamil Paşanın oğlu Burhanettin’den Burhaniye adını aldığı söylenmektedir. Burhaniye kasabası 18 Haziran 1987 tarihinde yürürlüğe giren 3392 sayılı Kanunla ilçe teşkilatı statüsüne kavuşarak 3 Eylül 1988 tarihinde fiilen teşkilatlanarak Buharkent ilçesi olmuştur. Toplam yüzölçümü 121 Km2, İlçe merkezinin rakımı ise 160 metredir. 2011 Yılı Adrese Dayalı Nüfus Sayımı sonuçlarına göre 12 461 kişi yaşayan ilçede 1 bağlı belediye ve 8 köy bulunmaktadır

 İlçenin ekonomisi tarım ve hayvancılığa dayalıdır. Sahip olduğu arazinin büyük bir kısmı sulanamayan kıraç, ormanlık alanlarla kaplıdır.

Çine

  Aydın iline bağlı Çine ilçesi,1877 tarihinde bucak, 1880 tarihinde de ilçe teşkilatına kavuşmuştur. İlçenin 957 km2 yüzölçümü olup, 2011 Yılı Adrese Dayalı Nüfus Sayımı sonuçlarına göre 52 167 kişi yaşayan ilçede 2 bağlı belediye ve 65 köy bulunmaktadır.

 İlçe ekonomisi tarıma dayalıdır. Halkın % 80’i çiftçidir. Tarım ürünlerinden zeytin, pamuk, tütün, mısır, buğday ve sebze çeşitleri ile hayvancılık başta gelir. Türkiye ekonomisine belirli katkısı bulunan bol miktarda feldispat ve kuvars madeni mevcuttur.

Didim

  Aydın-Didim ilçesinin ilk yerleşim izleri Neolitik Devre (M.Ö. 8000) uzanır. M.Ö. 16.yüzyılda Miken, Giritliler ve daha sonra da Aka kolonilerinin varlığı görülür. Persler, Romalılar ve Bizanslılardan sonra 1071 Malazgirt savaşından sonra Anadolu’nun kapılarının Türklere açılmasından sonra ilk olarak Karia olarak anılan bu bölge Türklerin eline geçmiştir. 1261 yılından sonra Karia’da Menteşe Beyliği kuruldu ve Didim ve çevresi bu beyliğin içine alınmıştır.

  9 Mayıs 1990 tarihine kadar Didim ve çevresi Söke ilçesinin bir parçası iken bu tarihte yayınlanan bir kanunla Yenihisar kasabası merkez olmak üzere Akbük, Ak-Yeniköy beldeleri ile Akköy, Balat, Batıköy, Denizköy ve Yalıköy bağlıları ile ilçe olmuştur. Alanı 402 Km2 dir. 2011 Yılı Adrese Dayalı Nüfus Sayımı sonuçlarına göre 58 752 kişi yaşayan ilçede 3 bağlı belediye ve 5 köy bulunmaktadır. İlçe ekonomisi tarıma ve turizme dayalıdır.  Yaz aylarında önemli sayıda turistin ziyaret ettiği ilçede, ekonomi olumlu yönde etkilenmektedir.