Bir dostun dilinden…

    Çok sevdiğim dostlarımdan biriyle muhabbetin koyusundayız. Amasya’nın o güzelim dağlarına yüzümüzü dönmüşüz. Keklik kanı semaver çayımızı yudumluyoruz balkonda. Siyasette pek çok emek vermiş, memleketini seven değerli bir dostum. Nasıl da özlemişiz dertleşmeyi. Konuştukça gözlerindeki buğuyu fark ettim. Nasılda içli ve derin. Kendisini çok iyi tanıdığım ve birçok konuda örnek aldığım pozitif bir insan. Merakımı gizlemeden sordum, senin üzüldüğün bir şeyler var, bilmek istiyorum diye. Geçiştirmeye çalıştı. Bilirim öyle hassastır ki incitmekten korkar. Israrım sonuç verdi ve anlatmaya başladı.   

    ”… Hani bizler ta okul yıllarından kader birliği yapmıştık, hangi alanda olursa olsun memleketimize hizmet eden çalışkan, fedakâr, üreten vatandaşlar olacağız, bundan hiçbir koşulda ve zorlukta dönmeyeceğiz diye. Sen eğitimci olarak en değerli hizmeti veriyorsun insanımıza. Ben sosyal çalışmaları ve siyaseti seçtim kendime. Yıllardır nerede siyaset, nerede hizmet, nerede zahmet varsa ben orada oldum. Vicdanımın huzurundan başka hiçbir şey yok ortada. Asıl üzüldüğüm ise, birilerinin emeklerini, oturtuldukları siyasi koltuğun verdiği yetkiyi kötüye kullanarak ziyan etmeleri. Bir iki örnek anlattı yaşadıklarından. Sakin ve sabırlı bir üslupla başlıyor söze.  

     Siyasi çalışmaların her zaman en ortasında oldum. Gözleri nemli bir insan görsem kederlenir, nasıl yardım edeceğimi düşünürdüm hep. Sonuna kadar da derdini dinlediğim insanların yanında yer aldım, takipçisi oldum. Teşkilat içerisinde zaman zaman görev değişimleri oldu. Bende birçoğuna talip oldum. Tabi ki bize gönül veren partimizin değerli hanım üyeleri, delegeleri ve idarecilerinin teveccühleriyle. Güzel heyecanlarla talip olduğum görevlerden henüz hiç biri bana nasip olmadı inanır mısın? Üstelik bu adilane değil, tamamen kişisel hırsları olan, art niyetli, siyaseti heveslerine, çıkarlarına alet eden riyakar bir takım insanların çirkin oyunları yüzünden gerçekleşemedi. Bu hizmet yarışında  ehil insanların olması gerekirken, dalkavuk kılıklı, sahte ruhlu, siyasette kifayetsiz şakşakçıların olması ne kadar üzücü. En elim tarafı da uğranan haksızlıkları belli kademeleri aşıp ta yetkili organlara ulaştıramıyor olmak. Belki oralarda seslendirdiğimiz sitemler muhatap bulur ve adalet ve demokrasi işlerdi. Kim bilir?

    Her defasında, bunda da bir hayır vardır diye umutlarımı öteledim. Baktım ki iş öyle değil. Bizzat kişilerle ve onların hain oyunlarıyla muhatap olmuşum da yeni fark etmişim. Yani dostum kısacası, sen eğitimci oldun, ben siyasette hizmetkar. Ama görüyorum ki; milletini ülkesini sevenler yerine kesesini doldurup ihtiraslarını amaç edinenler kazanıyor, Hiçbir makamın da  bunları gözü görmüyor. Çünkü eğitim de hala aşacak çok yolumuz var. Memleketimin de idealist olduğu kadar eğitimli kişilikli siyasetçilere ihtiyacı var… ”