Ayna

  Her zaman ki haliyle güne başladı komşu kadını. Sabah erkenden eve çeki düzen vermek kaçınılmaz görevi idi. Evinde en sevdiği eşya çerçevesi ahşap oyma ayna idi

Hiç üşenmeden saatlerce ayna karşısında durmayı sever, kendini dünyanın en güzeli kadını olarak düşünürdü. Ayna da bu sevgisine karşılıksız kalmamıştı yıllar boyunca. Ona herzaman güzel olduğunu hatırlatır, kusursuz bir yapıya sahip olduğunu samimice yansıtırdı her sabah ve gün boyunca. Acaba ayna, gece olunca da aynı güzelliği göstermeye devam edecek mi diye düşünür dururdu.

  Dost ayna, dışımı yansıtan ayna. İçim nasıl gör ayna.

Sabah kahvesini memnun memnun yudumlayan komşu kadın etrafına bakındı. Ortalık sessiz ve sakindi. Yalnız yaşardı, tek arkadaşı ayna ve görüntüsüydü.

Gününe doğan ışık dalgalarını radyonun sesi yayardı. Radyosunu açtı ve hiç değiştirmediği kanaldan dinlemeye koyuldu. Dünyaya açılan penceresi, uzaklara uzanan gözü kulağıydı radyo. Minicik radyo çihazından çıkan seslere dalmıştı. Radyosu da aynasına yakın konulmuştu.

  Duyduğu haberler hiç iç açıcı değildi. Dünya üzerinde bir çok yerde karmaşa vardı ve bu kötü haberleri duyduğunda içinden hüzünlü bir ah çekti. Nezamandır isyanlar dinmedi, protestolar artmış, beraberinde can kayıpları, evlatsız kalan anne feryatları, doymadan ayrılan sevgililerin acısı, kana bulanan sokaklarda yakınını arayanların sellere dönüşen gözyaşları, insanlığın bitmeyen çile yakarışları.

  Aynaya baktı kaldı. Kendini tanımayacak kadar işittiklerinden perişan oluyor ve derine dalmış düşünüyordu.

  İnsanoğlu düşünen mantığıyla hareket eden bir varlık. Doğa kurallarına uyumlu, mutlu, huzurlu bir yaşam sürebilecek potansiyele sahip.

İnsanlığın bir bütün olarak saadet, refah içerisinde yaşamasını sağlayacak büyük gelişmeler var. Küreselleşmiş dünyada iletişim imkanlarıyla artık her şeye daha kolay ulaşılabilir ve mümkün olmakta.

  Aya gitmek artık bir hayalden çoktan çıkmış insanoğlu yeni keşifler, yeni hayaller peşinde koşmakta. Çağdaş, uygar yaşamaya elverişli teknolojinin olanakları yanında yeni yeni buluşlara zemin oluşturulmakta yeni yeni çalışmalar gerçekleştirilmektedir.

Bu güçlü ve hızlı gelişmede insanoğlu herşeye çözüm bulabilirken malesef ölüme bir de savaşa karşı çare bulmakta ya zorlanıyor ya da istemiyor.

  Beraber huzur içinde yaşamak niye o kadar zor olsun ki?

  Aynaya bakınıp sordu. Suç sende ayna dedi kadın. Senle besleniyor insan egosu, sende kendini büyük zannediyor.

  Dışına değer veren insana bunca  yıldır içini harabeye çeviren zararlı yok oluşları neden ondan sakladın ayna?

  Ölümlerle son bulacak karanlıkları gösterseydin, aydınlığa kavuşmak daha kolay olmaz mıydı dost ayna?

  Ayna ayna dost bildiğim ayna, bunca zamandır gerçeği bizden saklayan ayna.

  Ne zaman insanoğlu uyanacak?

  Ne zaman kardeşçe yaşamaya alışacak?

  Ne zaman çirkinliği başkasında aramaktan duracak?

  Ne zaman ondan bundan etkilenerek kendi kafasıyla hür düşünmeye başlayacak?

  Ayna ayna söyle bana;

  Ne zaman ona tüm gerçeği yansıtacaksın?

  Ne zaman yüreğine nur damlatıp, insani olmanın erdemini yaşatacaksın?

  Kırılma ayna, darılma ayna, senle yüzyüze geldiğim için yerlere binbir parça olup süzülme ayna.

  Üzülme herşey sadece senin suçun değil ayna. Farkında olamdan sana kapalı gözlerle bakmışız yıllarca.

  Gözlerimizi açtığımızda herşeyin tüm kötülüklerin, nefretin sebebinin biz olduğunu göster be ayna.

  Savaşların bitmesi, insanların gözünden perdelerin kalkması, güzelliklerin ve iyiliklerin bizlerle olabileceğini biz insanlara göster ve yansıt be ayna.

  Vakit akşam olmuştu.

  Komşu kadını aynayla barışık yine gece olmasını beklemeye koyuldu…