Merhaba sevgili okur!
30 Ağustos Zafer bayramımızın 100.yılı kutlu olsun. Başta Mustafa Kemal Atatürk ve silah arkadaşlarını minnet rahmet ve saygıyla anıyoruz. Yurtta sulh cihanda sulh diyorum.
Sözlerime popüler müzik sektöründe ki güzellikleri anlatarak başlamak isterdim ancak neresinden tutarsan elinde kalıyor dedirten cinsten
Hani tamam geçen hafta Bodrum’a gittim. Değerli müzisyen prodüktör aranjör İskender Paydaş’ın sahnesine konuk oldum. Sahnede Paydaş orkestrasıyla birlikte söylemek özellikle de Kayahan şarkılarını seslendirmek harikulade bir duyguydu.
Bodrum kalabalık müzik eğlence gidebildiği gibi gidiyor.
Buna rağmen bir taraftan da festivaller iptal ediliyor, söylemlerinden dolayı şarkıcılar tutuklanıyor ki özür dilenmesi durumu da yeterli olmuyor ev hapsi de bize yeterli olmuyor tabi, Türkiye de adaletin herkes için eşit olarak işlediğini görmek ve buna inanmak tek temennim.
Diğer yandan sesi olmayan sözde şarkıcılar detone ola ola kulak kanatırken açık hava konser alanlarını dolduruyorlar. Hepsinin yolu açık olsun tabi ama değinmeden de geçemiyor insan.
Gündem sıcak karışık sesi olmayanların konser vermesini konser alanlarını dolduran insanların da bu kişilerin sahne veya konserlerine gitmelerini çok anlayamıyorum doğrusu.!
Bir iş yerinde o işi yapamayan kişiyi nasıl işe alamıyorlarsa sesi olmayıp şarkı söylemeye tırnak içinde sanatçı olmaya çalışma durumu da aynı değil mi?
Dinleyici artık uyanmalı ve bu haksız kazançlara dur demeli
Gerçekten yetenekli olan insanların gençlerin artık desteklenmesinin gerektiğine inanıyorum. Bu anlamda gerçek yapımcılara prodüktörlere ihtiyaç olduğunun da altını çiziyorum.
Koşulsuz kucak dolusu sevgiler, selamlar.
